แมลงบิน

ลักษณะของแมลง

แมลงส่วนใหญ่มีวงจรชีวิต 4 ระยะ คือ ไข่ ตัวอ่อน (เช่น ตัวหนอน หนอนแมลงวัน และอาจเป็นสัตว์รบกวนประเภทแมลงคลาน) ดักแด้ (มักอยู่ในเปลือกหุ้ม) และตัวเต็มวัยที่ส่วนใหญ่จะมีปีก 

แมลง จะมีเปลือกหรือโครงกระดูกภายนอก แบ่งออกเป็นสามส่วน ได้แก่ ส่วนหัว ส่วนอกที่มีหกขา และส่วนท้อง

แมลงบินมีปีก 1-2 ชุด โดยติดอยู่กับช่วงอก

แมลงบินที่เป็นสัตว์รบกวน

แมลงบินเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญในสิ่งแวดล้อมของมนุษย์ เนื่องด้วยหลายสาเหตุ ดังนี้ 

• การกัดทำให้ปวดและบวม 
• การกัดสามารถแพร่เชื้อโรคแบคทีเรีย ไวรัส และปรสิตร้ายแรง 
• สารภูมิแพ้ที่เกิดจากการระบาดของแมลงในบ้าน ทำให้เกิดอาการหอบหืด 
• สามารถแพร่เชื้อโรคลงในน้ำ อาหาร และพื้นผิวต่างๆ 
• ทำให้อาหารในโรงเก็บเสียหายและเกิดการปนเปื้อน
• กินและทำลายผ้า เช่น เสื้อผ้าและเฟอร์นิเจอร์ 
• ทำลายโครงสร้างและผลิตภัณฑ์ไม้

มดบิน (Flying Ants)

มด เป็นแมลงน่ารำคาญมากกว่ามีอันตราย ถึงแม้บางสายพันธุ์จะกัดและต่อยก็ตาม มดเกือบทุกสายพันธุ์จะบินเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ในฤดูผสมพันธุ์ ซึ่งเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูฝน

รังของมันจะผลิตมด "ระยะผสมพันธุ์" ทั้งตัวผู้และตัวเมียจำนวนมาก ซึ่งจะบินออกไปจับคู่และขยายพันธุ์

มดเหล่านี้ไม่ค่อยสร้างปัญหา เพราะพวกมันจะหายไปอย่างรวดเร็ว และกำจัดได้ง่ายโดยเฉพาะถ้าพบในบ้าน อย่างไรก็ตาม ในประเทศไทย มดไม่สามารถทำลายโครงสร้างไม้และฉนวนโฟมได้

แมลงวัน (Flies)

แมลงวันบ้าน แมลงวันหัวเขียว และแมลงวันหลังลาย มักอยู่ในพื้นที่ปนเปื้อนอุจจาระและสิ่งสกปรกต่างๆ เพื่อหาอาหารและผสมพันธุ์ สัมผัสกับเชื้อโรค แล้วมายังอาหารและพื้นผิวต่างๆ พวกมันทั้งน่ารำคาญและเป็นอันตรายต่อสุขภาพ ซึ่งสำหรับธุรกิจ อาจหมายถึงความเสียหายทางเศรษฐกิจ ชื่อเสียง และความเสี่ยงต่อการถูกดำเนินคดี

แมลงวันสายพันธุ์อื่นๆ เช่น แมลงวันคอกสัตว์ ขึ้นชื่อเรื่องพฤติกรรมการกัดเช่นเดียวกับริ้นและเหลือบ แมลงกัดมักอาศัยอยู่ใกล้น้ำหรือที่ชื้นแฉะ ริ้นภูเขาเป็นแมลงที่ก่อความรำคาญในพื้นที่ชนบททั่วซีกโลกเหนือ ทำให้รู้สึกรำคาญเมื่อถูกกัด ส่วนแมลงริ้นดำ ริ้นฝอยทราย และแมลงวันคอกสัตว์ นอกจากจะกัดแล้ว ยังเป็นพาหะนำโรคด้วย

ยุง

ยุงกัดสามารถทำให้เกิดอาการคัน เจ็บ และบวมได้หลายวัน โดยทั่วไปจะเป็นยุงตัวเมียที่กัด ซึ่งต้องการกินเลือดเพื่อความอยู่รอด

มียุงจำนวนน้อยที่สามารถแพร่เชื้อไวรัส แบคทีเรีย และไวรัสที่ทำให้เกิดโรคในมนุษย์ เช่น โรคมาลาเรีย และไข้เลือดออก โรคเหล่านี้มักเกิดบริเวณพื้นที่ยากจนในประเทศกำลังพัฒนาหรือในชนบทห่างไกล แต่บางกรณี ไข้เลือดออกอาจระบาดในพื้นที่ชุมชนเมืองทั่วโลกอย่างรวดเร็ว

ผีเสื้อกลางคืน (Moths)

ตัวอ่อนผีเสื้อกลางคืนหลายสายพันธุ์ กินผลิตภัณฑ์ที่ได้จากสัตว์เป็นอาหาร เช่น ผ้าวูล ผ้าไหม ขนสัตว์ หนัง และขนนก พวกมันทำความเสียหายแก่สิ่งของต่างๆ เช่น เสื้อผ้า พรม เฟอร์นิเจอร์บุนวม หรือผ้าทอประดับ มันกินโปรตีนเคราตินซึ่งพบได้ในผลิตภัณฑ์ที่ได้จากสัตว์ ผีเสื้อกลางคืนตัวเต็มวัยจะบินไปหาสถานที่แห่งใหม่เพื่อวางไข่

แมลงศัตรูโรงเก็บ (Stored Product Insects)

แมลงหลายสายพันธุ์อาจแพร่กระจายอยู่ในทุกขั้นตอนของกระบวนการ ตั้งแต่ในไร่จนมาถึงผู้บริโภค มันทำให้จำนวนสินค้าลดลง สร้างความสูญเสียทางเศรษฐกิจแก่เกษตรกรและธุรกิจ ทำให้ชื่อเสียงเสียหายจากคุณภาพของสินค้า แมลงบินที่มีผลต่อผลิตผลในโรงเก็บ ได้แก่ แมลงปีกแข็งจำพวกด้วง (มีหลายพันสายพันธุ์) ผีเสื้อกลางคืน และแมลงวันผลไม้

แมลงเม่า (Flying Termites)

รังปลวกจะสร้าง "ปลวกวรรณะสืบพันธุ์" ที่มีปีกชั่วคราวในฤดูผสมพันธุ์ และมักถูกเข้าใจผิดว่าเป็น มดขาวหรือมดบิน ฝูงปลวกบินมักพบช่วงต้นฤดูฝน (ต้นฤดูใบไม้ผลิ) เป็นช่วงที่พวกมันเสี่ยงต่อการที่ร่างกายขาดน้ำเมื่อออกจากรัง

วรรณะสืบพันธุ์ตัวผู้และตัวเมีย หรือที่เรียกว่า แมลงเม่า จะทิ้งรังและบินไปเป็นฝูงเพื่อหาคู่ พวกมันจับคู่แล้วตกลงบนพื้น โดยปีกจะหลุดร่วงออกมา หลังจากนั้นจะคลานไปหาสถานที่เพื่อสร้างรังใหม่ แมลงเม่าจำนวนมากบุกยึดพื้นที่ในสวนและภายในอาคาร พวกมันชอบแสงไฟในเวลากลางคืน

คุณคิดว่าคุณอาจมีปัญหาแมลงบินใช่หรือไม่? ติดต่อเร็นโทคิลวันนี้