การจัดการสัตว์รบกวนแบบบูรณาการ

การควบคุมสัตว์รบกวนที่ดีนั้นเริ่มต้นตั้งแต่การออกแบบและการก่อสร้างอาคาร แผนผังภายในและภายนอก รวมถึงวัสดุก่อสร้าง การออกแบบเพื่อป้องกันการเข้ามาของสัตว์รบกวนที่ดีควรไม่มีช่องว่าง รู รอยแตกอื่นใด ที่ทำให้เกิดแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์รบกวนได้ การปิดกั้นทางเข้าผ่านประตู หน้าต่าง ช่องระบายอากาศ ท่อน้ำ ท่อระบายน้ำ ฯลฯ และลดความเสี่ยงของการเข้าถึงในระหว่างการดำเนินกิจกรรมของธุรกิจ

Rentokil วางแผนการดำเนินการที่จำเป็นเพื่อป้องกันการเข้าไปอยู่ของสัตว์รบกวน รวมถึงการใช้วิธีในทางกายภาพ วัฒนธรรม และสารเคมี และจะให้คำแนะนำเพื่อระบุถึง:

• การควบคุมทางกายภาพ: การซ่อมบำรุงอาคารเพื่อป้องกันการเข้าถึง
• การควบคุมทางวัฒนธรรม: เปลี่ยนขั้นตอนการดำเนินการเพื่อป้องกันการบุกรุกรังควาญ ระบุความถี่ของการตรวจติดตาม บุคคลที่รับผิดชอบ การตรวจติดตามกิจกรรม การประเมินซ้ำ และการบันทึกกิจกรรม 
• การควบคุมสุขอนามัย: การกำจัดแหล่งอาหาร เช่น ของเสีย ของเหลวที่หกกระเด็น และอาหารที่จัดเก็บไม่เหมาะสม เพื่อไม่ให้สัตว์รบกวนเข้ามาในพื้นที่
• การควบคุมด้วยสารเคมี: วิธีการกำจัดสัตว์รบกวนด้วยยาปราบศัตรูพืชที่ปลอดภัยและได้รับอนุมัติ ซึ่งเหมาะสำหรับใช้งานในธุรกิจที่ต้องจัดเก็บ เตรียม และแสดงอาหารทั้งแบบสดและอยู่ในบรรจุภัณฑ์ และเมื่อมีบุคคลทั่วไปอยู่ในสถานที่
• แผนการตรวจสอบที่จะใช้เพื่อตรวจหาสัตว์รบกวนให้ได้โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทั้งโดยรอบและในตัวอาคาร ในโครงสร้างที่มีการติดตั้ง อุปกรณ์ ผลิตภัณฑ์ที่จัดเก็บและแสดง และสิ่งของเเครื่องใช้ที่กำลังจัดส่งเข้ามา
• การฝึกอบรมบุคลากร
• เอกสารบันทึกมาตรการควบคุมที่ระบุ เพื่อให้ทีมตรวจสอบและผู้ตรวจสอบ/ผู้ตรวจติดตามเข้าถึงได้

ใช้มาตรการควบคุมที่ให้ประสิทธิผลสูงสุดและรับรองถึงความปลอดภัย:

• มอบหมายบุคลากรที่ผ่านการการฝึกอบรมให้รับผิดชอบในแต่ละส่วนของมาตรการควบคุม โดยอาจจะรวมถึงการมอบหมายผู้เชี่ยวชาญภายในหรือภายนอกให้ตรวจติดตามสัตว์รบกวน
• มอบหมายทรัพยากรให้เพียงพอต่อการนำมาตรการไปใช้
• ใช้มาตรการควบคุมและแผนการตรวจติดตามตามแผนงาน
• บันทึกการดำเนินการและผลลัพธ์ตามมาตรฐานและข้อกำหนดทางกฎหมาย

ในกรณีที่เกิดการแพร่ระบาดของสัตว์รบกวน การระบุได้ชัดเจนเกี่ยวกับสัตว์รบกวนจะมีความสำคัญต่อการพิจารณาวิธีการควบคุมที่เหมาะสมที่สุด และการดำเนินการป้องกันที่จำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้สัตว์รบกวนเข้ามาอยู่ในพื้นที่ซ้ำอีก 

• สายพันธุ์ของสัตว์รบกวน - สัตว์รบกวนประเภทต่าง ๆ ที่มีสายพันธุ์ใกล้ชิดกันจะมีพฤติกรรมและชีววิทยาต่างกัน ซึ่งจำเป็นต้องใช้วิธีการกำจัดที่ปรับมาให้เหมาะสมเพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุด
• แหล่งกำเนิด - สัตว์รบกวนถูกพบในสินค้าที่จัดส่งหรือเข้ามาทางจุดที่มีความบกพร่องของโครงสร้าง การบำรุงรักษาที่ไม่ดี สุขลักษณะที่ไม่ดี สินค้าที่เน่าเปื่อย ฯลฯ
• ความเสียหายที่อาจเกิดขึ้น - สัตว์รบกวนนำมาซึ่งความเสี่ยงด้านความปลอดภัยของอาหารต่ออาหารสด อาหารที่จัดเตรียม หรืออาหารบรรจุสำเร็จหรือไม่ อาจส่งผลเสียต่ออุปกรณ์ สิ่งยึดติด หรือโครงสร้างอาคารหรือไม่
• แหล่งที่อยู่อาศัยที่อาจเป็นไปได้ - ดำเนินการตรวจสอบอาคารและพื้นที่โดยรอบเพื่อระบุหาแหล่งที่อยู่อาศัย
• จำนวน - การประเมินจำนวนสัตว์รบกวนจะให้ข้อบ่งชี้ที่ไม่ใช่แค่ขอบเขตของปัญหาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงระยะเวลาที่สัตว์รบกวนตั้งรกรากอยู่ในสถานที่
• สภาวะที่นำสัตว์รบกวนเข้ามา - สัตว์รบกวนอาจเข้ามาได้เนื่องจากซัพพลายเออร์หรือปัญหาด้านการขนส่ง หรือสภาวะทางสิ่งแวดล้อม ที่ส่งเสริมหรือกระตุ้นให้สัตว์รบกวนเข้ามาอยู่ในพื้นที่

ประเมินประสิทธิผลของโปรแกรมการควบคุมสัตว์รบกวน ซึ่งอาจรวมถึง:

• การตรวจสอบการปฏิบัติการเพื่อควบคุมสัตว์รบกวน
• การทบทวนขั้นตอนการดำเนินการเพื่อลดแหล่งที่มาของอาหาร แหล่งที่อยู่อาศัย และการปนเปื้อน
• ทบทวนขั้นตอนการซ่อมบำรุงเพื่อป้องกัน
• การบันทึกเอกสารการตรวจสอบ
• แนะนำการเปลี่ยนแปลงและการพัฒนาปรับปรุงโปรแกรม IPM

นำการเปลี่ยนแปลงที่แนะนำไปใช้กับโปรแกรม IPM