Nu online: Teken website

Elk jaar rond deze tijd duikt weer hetzelfde fenomeen op: teken. Duizenden scouts- of jeugbewegingsjongeren gaan op kamp ergens in de bossen of het platteland en komen terug met één of meedere teken. Een teek mag dan misschien wel onschuldig lijken, maar dat is hij niet. Een tekenbeet kan gevaarlijk zijn voor de gezondheid en moet zo snel mogelijk verwijderd worden.

Het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid (WIV) wil de gebieden met het hoogste risico op tekenbeten in kaart brengen om de actieve preventie van de ziekte van Lyme te verbeteren. Om die gebieden over heel België te identificeren, lanceert het WIV de nieuwe website TekenNet.be.

De ziekte van Lyme is een infectieziekte die op de mens overgedragen kan worden door de beet van een teek geïnfecteerd met de bacterie Borrelia burgdorferi. Het risico op infectie verhoogt bij langdurig huidcontact.

“De gunstige gebieden voor het voortbestaan van teken zijn duidelijk bekend bij wetenschappers. Het gaat vooral om schaduwrijke plaatsen, bedekt met een dikke strooisellaag, varens of hoge grassen. Maar het risico om door een teek gebeten te worden kan van jaar tot jaar variëren, afhankelijk onder andere van de weersomstandigheden”, zegt Tinne Lernout van het WIV. “Het aantal jaarlijkse beten binnen de bevolking in België is vandaag niet bekend”.

Via de nieuwe website TekenNet.be wil het WIV de risicogebieden over heel België in kaart brengen. Het instituut vraagt burgers om opgelopen beten zo spoedig mogelijk op de website te melden. Hoe meer mensen deelnemen, hoe beter de kaarten de werkelijkheid weerspiegelen.

Via de website kunnen onderzoekers van het WIV waardevolle informatie verzamelen, met name het aantal mensen gebeten door een teek (op basis van de verklaringen) en de plaatsen waar tekenbeten het meest in België voorkomen. De verzamelde gegevens worden jaar na jaar bestudeerd om de risicogebieden duidelijk te identificeren. Dit zal bijdragen tot een aanzienlijke verbetering van de actieve preventie, onder meer voor personen die regelmatig blootgesteld worden aan teken zoals bijvoorbeeld boswachters, landbouwers en  tuinmannen.